دیوارهای ویدیویی گاهی اوقات در اتاق های کنترل، استادیوم ها و دیگر مکان های عمومی عمومی یافت می شود. نمونه هایی از جمله دیسک های ویدئویی در ادعای غسل تعطیلات فرودگاه بین المللی اوکلند هستند، که انتظار می رود که کاربران از این نمایشگر در فواصل دور مشاهده کنند و 100 نمایش تصویر دیواری در فرودگاه بین المللی McCarran، که به عنوان یک پلت فرم تبلیغاتی برای 40 میلیون مسافر از طریق فرودگاه در سال دیوارهای ویدئویی همچنین می توانند از مکان های کوچکتر بهره مند شوند، زمانی که کاربران می توانند صفحه ها را به صورت نزدیک و در فاصله مشاهده کنند، و به این ترتیب نیاز به تراکم پیکسل های بالا و اندازه های بزرگ دارند. به عنوان مثال، دیوار ویدئو 100 اینچی که در لابی اصلی کتابخانه و مرکز یادگیری Lafayette واقع شده است، اندازه کافی برای گذر از راه دور برای مشاهده عکسها دارد و در عین حال ارائه قطعنامه به اندازه کافی ناظر در این نزدیکی برای خواندن درباره رویدادهای آینده است.

دیوار های ویدئویی ساده می توانند از کارت های گرافیکی چند مانیتور رانده شوند، با این وجود ترتیبات پیچیده تر ممکن است نیاز به پردازنده های ویدیویی اختصاصی داشته باشد که مخصوص طراحی و مدیریت دیوار بزرگ دیجیتال طراحی شده است. تکنولوژی دیوار ویدئو مبتنی بر نرم افزار که از رایانه های رایج استفاده می کند، برای نصب دیوار ویدئو استفاده شود

بزرگترین دیوار ویدئو تا سال 2013 در مسیر باری از مسابقه موتور سواری شارلوت موتورسیکلت واقع شده است. طراحی شده توسط پاناسونیک، آن را 200 به 80 فوت (61 به 24 متر) و با استفاده از تکنولوژی LED. Speedway تگزاس در سال 2014 یک صفحه بزرگتر را نصب خواهد کرد که 218 متر بر 125 فوت (66 تا 38 متر) را اندازه گیری می کند.

دیوارهای ویدیویی به یک هدف محدود نمی شوند، بلکه در حال حاضر در ده ها کاربر مختلف استفاده می شود. انتظار می رود تا سال 2020 بازار دیجیتال دیجیتال دو برابر شود، زیرا تکنولوژی همچنان پیشرفت می کند.