کنترل کننده های مبتنی بر سخت افزار، دستگاه های الکترونیکی برای هدف خاص ساخته شده اند. آنها معمولا بر روی مجموعه ای از تراشه های پردازش تصویر ساخته شده اند و سیستم عامل ندارند. مزیت استفاده از کنترلر دیجیتال سخت افزاری عملکرد و قابلیت اطمینان بالا است. معایب عبارتند از هزینه های بالا و عدم انعطاف پذیری.

ساده ترین مثال کنترل کننده دیجیتال ویدئویی یک ورودی تک خروجی چندگانه است. این یک ورودی ویدئو را می پذیرد و تصویر را به قطعات مربوط به نمایش در دیوار ویدئو تقسیم می کند.

اکثر صفحه نمایش دی وی دی های حرفه ای نیز کنترلر داخلی دارند (بعضی اوقات یک پردازنده یا اسپکترومتر ماتریس ویدئویی یکپارچه). این تقسیم کننده ماتریس اجازه می دهد تا "کشش" تصویر از یک ورودی ویدئو تنها در تمام صفحه نمایش در طول دیواری کلی (معمولا در یک ماتریس خطی مرتب، به عنوان مثال، 2x2، 4x4، و غیره). این نوع نمایش ها به طور معمول دارای خروجی حلقه ای (معمولا DVI) است که به نصب کنندگان اجازه می دهد تا تمام نمایشگرهای زنجیره ای را به یکدیگر متصل کنند و آنها را با همان ورودی تغذیه کنند. به طور معمول تنظیم از طریق کنترل از راه دور و صفحه نمایش روی صفحه انجام می شود. این روش نسبتا ساده برای ساخت یک دیوار ویدیو است اما دارای معایبی است. اول از همه، استفاده از رزولوشن کامل پیکسل دیجیتال ویدئویی غیر ممکن است زیرا قطعنامه نمی تواند بزرگتر از رزولوشن سیگنال ورودی باشد. همچنین امکان ورود چندین ورودی در یک زمان وجود ندارد